Onze JVS-kern is vernoemd naar de Titaan Hyperion, maar wie was hij? Dat lees je hier!
Hyperion komt uit de eerste en tevens misschien de bekendste familie ooit, naast de Kardashians natuurlijk. Hij komt uit de familie van de Goden. En zoals in de beste families kent ook deze zijn familieruzies. Zijn opa en tevens overgrootvader was Chaos. Uit Chaos kwam onder meer Gaia, door ons de aarde genoemd, voort. Zonder verwekker kreeg zij twee zonen. Ouranos, de hemel, was daar één van. Misschien uit gebrek aan keuze of toch uit grote liefde bedekte Ouranos zijn moeder, zoals de hemel ook vandaag nog altijd de aarde bedekt. Zij kregen twaalf kinderen, zes jongens en zes meisjes. Samen zijn zij de Titanen. De Titanen zijn allen uitvinders van zaken die de mensheid ten goede kwamen. Een van hen is ‘onze’ Hyperion (hyper-ion: de vanboven gaande ook vertaald als degene die kijkt van boven af). Hij is de Titaan van licht, observatie en wijsheid. Die laatste twee begrippen worden hem toegekend omdat de Grieken geloofden dat iets pas gezien en geobserveerd kon worden als er licht op scheen en aangezien Hyperion Titaan was van het licht, kon hij die dingen dus zien. Deze Titaan wierp, bijna letterlijk, zijn licht op de dingen.
Hyperion behield de traditie van zijn moeder en vader: hij kreeg samen met een gezinslid kinderen. Theia, zijn zus en Titaan van het zicht, het hemels licht en het blauwe van de lucht schonk hem drie kinderen: Selene (de maan), Eos (de dageraad) en Helios (de zon). Hij liet zijn zoon en dochter, Helios en Selene, in vaste cyclussen rond de hemelkoepel bewegen. Daardoor ontstonden dagen, maanden, jaren en seizoenen. Hij was ook de eerste die de banen van de sterren doorgronde. Daardoor wordt hij ook gezien als de vader van de hemellichamen en een beetje als de ‘eerste astronoom’. Ook wordt hij gezien als de pijler van het Oosten. Zijn zoon Eos, de dageraad, is de opkomst van de zon, Helios. En het opkomen van de zon gebeurt inderdaad in het Oosten. Drie broers van Hyperion vervolledigden de pijlers als pijlers van het Westen, Noorden en Zuiden. Samen zorgen zij ervoor dat de hemel niet op de aarde valt.
Veel onderlinge liefde was er niet in deze ondertussen grote familie. Ouranos en Gaia bleven maar kinderen maken en hoe meer het er werden, hoe meer Ouranos hen verafschuwde. Op zijn oudste kinderen, de Titanen, was Ouranos jaloers door hun toekomstige macht en de vele kinderen daarna haatte hij. De laatste drieling die Gaia hem schonk, de Hekatoncheiren (de honderhandigen), vond hij zo lelijk dat hij ze terug in de aarde, Gaia, stopte. Dat deed Gaia zoveel pijn, mentaal maar zeker ook fysiek (stel u voor) dat ze haar eigen kinderen aanmoedigde hun vader te stoppen. Kronos, één van de Titanen en waarschijnlijk de grootste machtswellusteling, ging akkoord. Samen met een paar broers, waaronder Hyperion, hakte hij de geslachtsdelen van zijn eigen vader Ouranos af. Daardoor heerste nu Kronos met zijn vrouw én zus (naar oude gewoonte), Rhea. Maar Ouranos sprak een vloek uit over Kronos. Ook zijn eigen kinderen zouden hem van zijn macht ontdoen. Die angst maakte Kronos gek. Rhea kreeg 5 kinderen, en Kronos verslond ze alle vijf. Bij het zesde kind had Rhea ondertussen haar lesje geleerd. Ze baarde Zeus op Kreta en gaf aan Kronos een steen in een deken. Hij nam dat aan als zesde kind en verslond het. Toen Zeus oud genoeg was, keerde hij terug naar zijn vader. Hij verplichtte Kronos om zijn broers en zussen uit te braken. Zeus wou nu, met zijn broers en zussen, samen de Olympische Goden genoemd, alle macht. Er ontstond een oorlog, de Titanomachia (titanenstrijd), waarin de Titanen vochten tegen de Olympische Goden en hun medestanders, zoals de Hekatoncheiren. Spijtig genoeg koos onze Hyperion hierin de verkeerde kant. Kronos en de andere Titanen verloren deze strijd. Hyperion werd verbannen naar de Tartaros (de onderwereld). Maar zijn kinderen bleven hun macht behouden. En hijzelf werd nooit vergeten. Zeker niet door ons.
Wij zijn fier dat hij zijn licht wierp op deze nieuwe JVS-groep en dat wij onze groep naar hem mogen noemen. Naar de eerste astronoom, Hyperion.
Daarnaast is Hyperion ook een maan van Saturnus, de enigste chaotische maan in ons zonnestelsel. Dat wil zeggen dat hij niet mooi rond een as draait.